Izvor: Zvanični sajt FK Crvena zvezda
Na današnji dan, 29. marta 2008. godine, sa životne scene sišao je jedan od najvećih majstora fudbalske igre koje je naš klub imao. Njegovo visočanstvo, igračka i ljudska gromada je sa ovog sveta otišla u legendu.
Od dana osnivanja, 4. marta 1945. godine, Crvena zvezda je u svojim redovima imala posebnog čoveka i igrača, koji se svojim igrama, golovima i ponašanjem izdvojio od ostalih konkurenata i postavio na pijedestal fudbala na Balkanu.
Velika većina zaljubljenika u crveno-belo nikada nije imala priliku da vidi na terenu čarolije koje je izvodio legendarni fudbaler Crvene zvezde i prva zvezda najtrofejnijeg srpskog kluba, Rajko Mitić. Čuli su samo da je jedan veliki gospodin svojom harizmom, fudbalskim znanjem i golovima obeležio početnu eru stvaranja sportskog giganta istočne Evrope. Rođen je 06. novembra 1922. godine i počeo je da igra fudbal na livadama beogradskog Košutnjaka, a nastavio je u klubu istog imena, koji se takmičio u trećem razredu Beograda. U leto 1938, postao je član omladinske ekipe BSK-a, a kasnije i prvotimac ovog nekada slavnog predratnog kluba.
Od 1944. godine, kao borac inžinjerske brigade NOVJ zajedno sa Đajićem i Jezerkićem, nastavlja da igra, da bi od osnivanja Crvene zvezde, 4. marta 1945, bio njen prvi kapiten i potom prva Zvezdina zvezda. U 14 prvenstvenih sezona nosio je „crveno-beli” dres kao jedan od najboljih igrača u istoriji Crvene zvezde. Odigrao je ukupno 572 utakmice i postigao 262 gola.
Kao kapiten, Mitić je pet puta predvodio „crveno-bele” kad su osvajali titulu prvaka Jugoslavije: 1951, 1953, 1956, 1957. i 1959. godine. I u Kupu Jugoslavije, Mitić je sa Crvenom zvezdom četiri puta osvajao trofej: 1948, 1949, 1950. i 1958. godine.
Osim rehabilitacije posle operacije meniskusa 1947, Mitić je retko odsustvovao iz tima. Posle 13 godina aktivnog igranja, od dresa Crvene zvezde oprostio se 29. novembra 1958. u finalu Kupa protiv mostarskog Veleža (4:0) u Beogradu. Tokom 11 godina igranja za reprezentaciju Jugoslavije, zabeležio je 59 nastupa i za najbolju selekciju dao 32 gola.
U legendu je otišao u noći između 29. i 30. marta ne uspevši da se izbori sa narušenim zdravljem. Tek tada, kako je to uostalom i svojstveno našem narodu, shvatili smo kakvog smo čoveka izgubili. Gospodin, kapiten Zvezde i reprezentacije Jugoslavije, igrač koji je samom svojom pojavom ulivao samopouzdanje saigračima, punih trideset godina, od 1940. do 1970. predstavljao je najznačajniji simbol fudbala na ovim prostorima. Neopterećen slavom i novcem postao je miljenik beogradske omladine koja je nakon drugog svetskog rata prišla novom klubu koji je predstavljao reakciju i oko sebe okupljao tadašnju jugoslovensku avangardu.
Додајте коментар